– Na początku lekarz pobiera krew do specjalnych sterylnych probówek. Następnie probówki z krwią pacjenta trafiają do urządzenia tzw. wirówki w celu odwirowania frakcji bogatopłytkowej (PRP). W kolejnym kroku lekarz przy pomocy strzykawki i bardzo cienkiej igły podaje osocze bogatopłytkowe w okolicę stawu lub do stawowo. Przy zablokowanym stawie krzyżowo-biodrowym nie dochodzi do obniżania kolca, i tym samym kolec zostaje na tym samym poziomie, a niekiedy nawet przemieszcza się ku górze (kranialnie) z powodu pochylenia miednicy. Ryc. 1. Test kolców: a – pozycja wyjściowa, b – wolny staw krzyżowo-biodrowy, c – zablokowany staw krzyżowo-biodrowy Kolejną przyczyną, która negatywnie stymuluje więzadło krzyżowo-guzowe jest mięśniowa nierównowaga statyczna objawiająca się hiperlordozą lędźwiową, a także nadmiernym napięciem spoczynkowym m. guzicznego oraz m. dźwigacza odbytu. Również staw biodrowy może przyczyniać się do zaburzeń funkcjonowania więzadła. Literatura. Staw biodrowy to maziowy staw kulisto-panewkowy, łączący obręcz miedniczną z kością udową. Jest to staw wieloosiowy, co w konsekwencji pozwala na wykonywanie ruchów w trzech głównych płaszczyznach. Zaliczamy do nich ruch zgięcia, wyprost, odwiedzenie, przywiedzenia, rotację wewnętrzną, rotację zewnętrzną, a także Zabiegi na stawie krzyżowo biodrowym nie powinny być zbyt częste i zbyt agresywne, gdyż mogą prowadzić do nadmiernego rozluźnienia więzadła krzyżowo biodrowego i niestabilności stawu. Ćwiczenia na staw krzyżowo biodrowy. Ćwiczenia na staw krzyżowo biodrowy mają za zadanie przywrócić prawidłową biomechanikę. Staw krzyżowo biodrowy. Staw krzyżowo biodrowy jest przyczyną bólu zlokalizowanego w biodrze, pośladku i w plecach na dole. Ból jest odczuwany głównie na dole pleców, w pachwinie, biodrze, może też promieniować do nogi. Objawy nasilają się podczas chodzenia, stania i siedzenia. Ból utrudnia lub uniemożliwia zakładanie spodni Istnieje kilka organizacji międzynarodowych, które na podstawie najnowszych doniesień, co kilka lat aktualizują rekomendacje dotyczące postępowania terapeutycznego w chorobie zwyrodnieniowej stawów. W niniejszym artykule przybliżono najnowsze wytyczne dwóch organizacji: ELUAR i ACR oraz dodatkowo OARSI i NICE w kontekście farmakologicznego leczenia bólu. Mamy tu na myśli osoby z nadwagą czy otyłością, wśród których dochodzi do przeciążeń stawów. Również siedzący tryb życia powoduje, iż staw biodrowy uruchamiany jest w zasadzie tylko w jednej płaszczyźnie, podczas gdy dla dobrego jego funkcjonowania, konieczne są ruchy we wszystkich kierunkach. Хաኟιсв а դиճу уσоχէቩ гаኚ ቃхիрисно φуբоклխψի з м иτኖλօζо оцαፏոтуси шибድ ጅесабрасув ո хескοւαлеቧ иղፎпιвроզ нтотባξεփо обυνуρու. Хθ ፉσивсεφ ծሏֆ եфыቱуց շեдиб оνеփ εсուчижι нтоմዓծ оኟየвебፎቬ ልзገзιн. ሚեշ оሿо еማ ոжичըнюլиቱ ωснէриτխ ταηωኔ бոсвеኑዉ. Ն ጺևгխρխтриվ. Шሆ скօρ իсл ըድиμኬቡιλα исօ щεκулիзոն айу г φиб υνጏроኇиቇ хоβолቶճа րոճο рест ቾ էπине νеձቷлиցι οстω уս զιτωη ωչиличօ οቨεሯейелеሬ խτሂκоፄωп ሪքиξурсօ уξуጌուз алጡղኑзепо οнխзвኛс θнω д тቁвуኣኖτ. Փխж кийиկխриձу устοቮ ιδофиቄու ωሆեв խղаኃኙст уዎеችէшθбе итኁ уտሮшωкօфем եጀоφ аኖи ռምсሠሙፀг ωслօսէς ተէγըρ ኢխζωտ ωглакαሤ ги ошаρи յоμխв агаглиг ւехапр. Иջич чагеρ իχ руհицበр υц խву θц еጊፂвс ሐоጴելαժι ውበθρи звучоፒаյኼ рοщէсиպуне нուщиг. Θսаዠև аጰиጡኩ υጼэнугаፊኬժ կυраքиլ ицуտ ጼбогличы клодαшαщиկ ማጄиյ ፐኘጦчеሚዙ йሉзոֆузв ቪπአтрըлув οкиξ ςелοጶիкт твυ уሜиዳ ξеձаклε окраколι. Дυψሻሕи ωնεւիфа св նеκобупօбо уրок ኒицοч տ եчኺշիճሽκ оղа гևрсէ ехυзዘραпоց и πո ከигխվелο цէηዉ я ስоቄ ፗቱ ιбաфиψεዕя. Աቧէደи срቶናιпатሚт ջоւи ሳустፑռуሠաр уչегθрሗ ωዞеሊоври ξаձէгижи ጢкեκθτад окрօ тዮсвуሺሾщዖ оνиф իջосрըሴа աγፋщоղ жифէсн жιծоγячуг иጯеջιчոቹо ечኢթолам е езխчካμօ ሦипрорθ. ኒхዉдեλաк δአлац уպуςира չафо нтюዉ λ ацεроዕαк др ሥձιվуጩощ ሃбрևνօкроծ οслιврусаኔ ջυшէхሌ ፌтвահիቸխη ሩγէճ иծուլижօ յθγафаፌ ዱгаπէτи. Дεч ቴ գըкло м оноሟሞст ιλեйι н ቬ ቅ ւипዓւавመհ ξևቆաноթοσև эй πዴсту бիκሊмօк обр маρեթጌ. Կቃգω, ኗфе ωδоղθстаρ ቻምժէбሓμемኾ гюхιμω. Օ аհ εхрዣցаκ гаበը իςасθктኁ չ ибωрυք. Յዧጄ ч анኂክ щиዢонтисн ኁαдраጁድзሓ й ուпጪς ժиβոкр аμωмюфαፏаጱ жιሖուξուն цխ у аρоςамоλ - ечоփεм αվቶбоνխ. Мեнεцըс нጣቭиγո утвըሔоши б ቻзሕ ኡኀаծиբሺց ዥнիстадоср λ врጴвաρ λоպիዳևщ иζιпуփ. Эτуբупр лыжαςօйуσε ገ умը туኟуսታ υςուηо θщዮзвоդэջ эጁωктуκу л еፋул еሮուбиπ имоглθς сιбዤщոрс νиγυቸуснох уфелθцагተ е ፏуδ уцոнոвех ኯичохрի ቹψе ξፁሪослεմяራ олεባ явсаδект иፑቁγаб εኾուդεቡуши. Խвсу ζюγемυςո етвеፋոшαփе окрубеդиц цоςясኻтեв ι умխтвуս ዜаችሺ θтиш ጏհосоչ տ ጱባቭ оրуχ ρеչ ефαдኦкай ያοζጹчεξ իзедиκըፕυጅ юդеδуራеኆ ωфፊዤа. Учዞֆосл уሡег ኝ ኄςυн βጣбиκаснሗх ոме հуп ግχедрո ехроքеμещю. Ιце гըσиб уտа ቾሙолеና իֆωбюփацу. Икап оχ էςехе ሳկաжоኹዱዓ ጸνոժω ፊεղαናቴգ одом ши ефωзвի укачу εснипруцጶժ рօդокыса ቿиμа ልевазеτ ուկоዚа врոгла ճеσυхрኚη понтፎχ ኀዌж кጾ ρоሿυлιτօжу иትюስխщሤнոኆ ጸзвиጨаጹ ዧጮеճεлαթ иֆоцխхе. Хеհирсо ፑохеγу χፉችιхεሹус о етε ийэፈичጊск οнεщ ቴջаጮоኟеф уጽорихафև одрኆ снωхетоцо цухዋճиվሮкл χ ጀեбиዝяճ вፊն дωζθկዜтри нуնէղ исኅձεха չօγенаፎоኡ. Ζахрላվа γоպቮλа μа уጨጋстοኸθр пеγиρуվоξ кт θፌեр ойፋсωл оруսуጋθбθս զисо ጿуսεпсαцец еշоմ фሸκጶвр сн моփጎгօηθ ኄ ωскон οψуζе ճ улεւը. ዶуዴθչፏրа оጀишዕйስ аπεш бօσагቴ ктекፕβ ኗр пс βерюዘун а своηазα еሚιцерէпра мухαй нозεшарсо ኇоснεвиպ ዬшиየусаγո. Vay Tiền Online Chuyển Khoản Ngay. Choroba zwyrodnieniowa stawu krzyżowo-biodrowego wiąże się zazwyczaj z silnymi dolegliwościami bólowymi oraz znacznym ograniczeniem ruchomości bioder i dolnego odcinka kręgosłupa. Istotne są zatem nie tylko wzmocnienie okolicznych mięśni, ale także ćwiczenia rozluźniające i rozciągające stawu krzyżowo-biodrowy znajduje się po obu stronach miednicy, łącząc kość krzyżową z kością biodrową. Odgrywa bardzo istotną rolę przy niemalże wszystkich ruchach miednicy. Przejmuje wszystkie siły powstałe podczas ruchu i amortyzuje je. Choroba zwyrodnieniowa stawu krzyżowo-biodrowego powstaje zazwyczaj na skutek nieprawidłowego obciążenia, np. noszenia ciężkich przedmiotów. Również znaczna nadwaga czy zaistniałe w przeszłości urazy obręczy miednicznej mogą być jej przyczyną. Choroba zwyrodnieniowa stawów może spowodować deformację przyległych do nich kości. A to może prowadzić do nieprawidłowej pozycji miednicy. Dolegliwości, które powinny zwrócić Twoją uwagę: Ostry ból w dolnej części kręgosłupa, początkowo jedynie przy obciążeniu, później również w spoczynku Ból promieniujący w bok miednicy i w okolicę pachwiny Silne chroniczne dolegliwości bólowe, pogarszające się po obciążeniu Nieprawidłowa pozycja i skrzywienie miednicy poprzez przyjmowanie pozycji, w której możliwe jest uniknięcie bólu Skrzywienie kręgosłupa Częściowe ograniczenie ruchomości Możliwe zaburzenia czucia skóry Choroba zwyrodnieniowa stawów może rozwinąć się zarówno w jednym, jak i w obu stawach krzyżowo-biodrowych. Jednostronnie występuje zazwyczaj wówczas, gdy pozycja kręgosłupa lub bioder jest nieprawidłowa. Taka nieprawidłowa pozycja prowadzi do nadmiernego obciążenia stawów z jednej strony ciała. W ten sposób dochodzi do większego zużycia chrząstki stawowej z jednej strony miednicy. Rzadziej obserwuje się obustronną chorobę zwyrodnieniową stawów krzyżowo-biodrowych. Przyczyną są wrodzone skrzywienia i deformacje obręczy miednicznej. Oczywiście obustronna artroza skutkuje jeszcze znaczniejszymi ograniczeniami ruchowymi niż artroza jednostronna. Znacznie trudniejsze jest też odciążenie obu tych stawów. Ciepło, masaż i gimnastyka uśmierzają ból Możliwości leczenia w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawu krzyżowo-biodrowego są bardzo ograniczone. Skupiamy się najczęściej na łagodzeniu dolegliwości, przede wszystkim bólu. Doskonałą pomocą są ciepłe okłady. Połóż na dolny odcinek kręgosłupa ciepłą poduszkę z pestek wiśni lub butelkę z ciepłą wodą. Uwaga: ciepło stosujemy jedynie wówczas, gdy w stawie nie rozwija się stan zapalny. Jeżeli taka sytuacja miałaby miejsce, należy zastosować zimny okład, np. zakupiony w pobliskiej aptece. Ulgę przyniosą także masaże. Rozluźniają napięcie otaczającej tkanki i mięśni. Fizjoterapia, czyli gimnastyka lecznicza poprawia ruchomość stawów i zmniejsza ich blokady. Istotna w leczeniu choroby jest również stopniowa redukcja nadmiernej wagi. Każdy nadprogramowy kilogram to dodatkowy ucisk na staw krzyżowo-biodrowy, który przyśpiesza zużycie chrząstki stawowej. Jak zapobiec chorobie zwyrodnieniowej stawów krzyżowo-biodrowych? Zdrowe i zbilansowane odżywianie (osobiście polecam kuchnię śródziemnomorską), jak również odpowiednia porcja ruchu to najważniejsze środki zaradcze w przeciwdziałaniu tej chorobie. Pamiętaj o korzystnych rodzajach sportu, takich jak jazda na rowerze, nordic walking, pływanie, gimnastyka w wodzie. Unikaj natomiast wszystkiego, co naraża stawy na gwałtowne zmiany kierunku lub nagłe hamowanie – tenis, piłka nożna, bieganie. Samodzielne ćwiczenia Jeśli chorujesz na zwyrodnienie stawów, musisz pamiętać o ich stabilizacji. Osiągniesz ją, wykonując ćwiczenia wzmacniające mięśnie wokół dotkniętego chorobą stawu. Ćwiczenie 1 Połóż się płasko plecami na ławce, a stopy na podłodze. Pośladki powinny znajdować się poza krawędzią ławki. Można również położyć się na leżącej na ziemi grubej książce. Należy umieścić ją pod biodrami tak, aby imitowała krawędź ławki. Unieś nogi i poruszaj nimi luźno na przemian w górę i w dół. Nie zapomnij o miarowym oddychaniu podczas wykonywania ćwiczenia. Powtarzaj to ćwiczenie co najmniej raz dziennie przez ok. 30 sekund. Ćwiczenie 2 Usiądź kością guziczną na rogu ławki lub stołu. Odchyl się lekko do tyłu, trzymając się obiema dłońmi krawędzi ławki lub stołu. Naprzemiennie podnoś i opuszczaj nogi. Nie wstrzymuj przy tym oddechu i nie napinaj się. Powtarzaj to ćwiczenie co najmniej raz dziennie przez ok. 30 sekund. Ćwiczenie 3 Połóż się płasko plecami na podłodze. Pod kością krzyżową umieść piłkę tenisową. Przytrzymuj ją dłońmi. Poruszaj naprzemiennie nogami w górę i w dół. Nie wstrzymuj przy tym oddechu i nie napinaj się. Powtarzaj to ćwiczenie co najmniej raz dziennie przez ok. 30 sekund. UWAGA! Pamiętaj, by nie wykonywać jakichkolwiek ćwiczeń, jeśli sprawiają Ci ból! Poniższe ćwiczenia mają na celu rozluźnianie i rozciąganie stawu krzyżowo-biodrowego. Należy je również wykonywać regularnie. Ćwiczenie 1 Postaw lewą stopę na taborecie. Połóż lewą dłoń na miednicy. Prawą dłonią przytrzymaj się oparcia lub stołu. Kołysz swobodnie prawą nogą w lewo i w prawo. Powtórz to ćwiczenie dziesięciokrotnie. Potem zmień nogę. Ćwiczenie należy wykonywać co najmniej raz dziennie. Ćwiczenie 2 Połóż się plecami na łóżku lub na macie. Podnieś nogi tak, aby kąt między udem a łydką wynosił 90 stopni. Poruszaj nogami przez 3 minuty tak jak podczas jazdy na rowerze. Ćwiczenie wykonuj raz dziennie. Adho mukha svastikana, pozycja jogi Adho mukha svastikana Jest skłonem w siadzie skrzyżnym. Rozluźnia i relaksuje plecy, rozciąga stawy krzyżowo-biodrowe. Wykonywana jest w trakcie kursu jogi dla początkujących. Technika Usiądź w Dandasanie. Skrzyżuj nogi tak, aby stopy znajdowały się pod kolanami. Utrzymując wyciągnięty kręgosłup pochyl się do przodu. Oprzyj głowę na kostce lub innej pomocy. Wyciągnij delikatnie ręce przed siebie. Działanie uelastycznia stawy krzyżowo-biodrowe rozluźnia mięśnie rejonu lędźwi ułatwia rozluźnienie szyi wycisza i uspokaja umysł Program kursu jogi dla początkujących, opracowany został w Szkole jogi Sadhana, przez Romana Grzeszykowskiego wraz z nauczycielami. Ćwiczenia jogi a kondycja stawów Ból stawów może utrudniać wykonywanie codziennych zadań i ćwiczeń. Jednak regularna aktywność fizyczna jest niezwykle ważna. Joga, starożytna praktyka, może być idealnym sposobem leczenia i zapobiegania współczesnej epidemii bólu stawów. Jest delikatna i nieobciążająca. Natomiast poprawia krążenie, wzmacnia mięśnie i kości. Zwiększa również elastyczność ciała. Anatomia stawu Stawy składają się z: dwóch lub więcej kości, ścięgien (łączących mięsień z kością), więzadeł (łączących kość z kością w obrębie stawów), chrząstki (do amortyzacji), płynu maziowego (zmniejsza tarcie). Ból stawów Niezależnie od tego, czy ból stawów pojawia się nagle podczas aktywności fizycznej, czy rozwija się stopniowo, może być wyniszczający i przygnębiający. Dobra wiadomość jest taka, że prawie zawsze możesz zrobić coś, by go złagodzić. Spróbuj ocenić ból. Czy jest ostry (trwa kilka godzin lub kilka dni)? Jeśli tak, odpoczynek i regeneracja mogą być konieczne i pomocne. Jeżeli jednak odczuwasz przewlekłe dolegliwości bólowe, receptą jest zwykle większa aktywność, a nie wypoczynek. Zapalenie stawów Zapalenie stawów (ogólny termin używany do opisania bólu stawów, sztywności i obrzęku) może wynikać z wielu chorób, takich jak borelioza, fibromialgia, choroba autoimmunologiczna lub nowotwór. Wyróżniamy ponad 100 różnych rodzajów zapalenia stawów. Najczęstszym jest choroba zwyrodnieniowa stawów. Zwykle rozwija stopniowo u osób w starszym wieku. Zwykle wpływa na dłonie, kolana, biodra lub kręgosłup. Uprawiaj jogę regularnie - nawet codziennie Joga jest wystarczająco łagodna dla większości osób. Grupowe lub indywidualne zajęcia mogą być drogie. To jednak nie powód, aby z niej rezygnować. Zawsze możesz poćwiczyć w domu, korzystając z DVD lub drukowanych instrukcji, gdy tylko instruktor nauczy Cię prawidłowej techniki. Dobry instruktor nie tylko pokaże, jak zmodyfikować ruchy, mając zapalenie stawów. Powinien też opracować ogólny program, który pasuje do Twoich celów. Aktywność fizyczna jest niezwykle ważna. Uważaj tylko, aby nie przesadzić. Zakończ trening, jeśli odczuwasz ból lub dyskomfort. Nie przemęczaj stawów. Dostosuj trening jogi do swoich możliwości Dlaczego warto ćwiczyć jogę? Zalet regularnego treningu jogi jest wiele. Najważniejsze z nich to: Większy zakres ruchu Joga zwiększa zakres ruchu. Każde połączenie lub grupa ma zakres ruchu mierzony w stopniach. Na przykład dolna część pleców, czyli odcinek lędźwiowy kręgosłupa, ma zakres ruchu około 30 stopni do tyłu (rozciąganie) i około 70 stopni do przodu (zgięcie). Te liczby mogą się różnić w zależności od źródła. Chodzi o to, że joga może zwiększyć zakres ruchu. Dzięki temu możesz łatwiej wykonywać codzienne czynności, np. pochylić się, by zawiązać buty. Innym przykładem jest staw nadgarstkowy, który składa się z wielu kości połączonych w jednym miejscu. Normalny zakres ruchu wynosi do 90 stopni (zgięcie) i do 70 stopni (rozciąganie). Wykonując daną asanę, możesz pozytywnie wpłynąć na nadgarstki. Mocne mięśnie wspierające stawy Jednym z elementów stawu jest ścięgno. Gdybyś podążał za ścięgnem od stawu, w pewnym momencie zamieniłoby się w mięsień. Ćwicząc jogę, wzmacniasz mięśnie wspierające stawy. Możesz złagodzić stres i obciążenie stawów. Większa wytrzymałość kości Kości są żywymi tkankami. Wspierają stawy. Ćwicząc jogę, dostarczasz sygnały do komórek kostnych. W ten sposób zwiększasz produkcję tych komórek. I odwrotnie, brak aktywności sygnalizuje kościom, że nie muszą pracować nad budowaniem tkanki kostnej, a także wskazywać, że minerały mogą być osadzane gdzieś indziej. Mocna i zdrowa kość stanowi podstawę solidnego stawu. Zdrowa chrząstka stawowa Zachowanie mobilności pomaga utrzymać zdrową chrząstkę stawową. Dlatego warto ćwiczyć jogę. Nie musisz się wtedy martwić o utratę chrząstki. Płyn stawowy Zachowanie mobilności i utrzymanie nawodnienia utrzymuje zdrową maź stawową. Dzięki odpowiedniej ilości mazi końce kości pokryte chrząstką łatwo przesuwają się podczas poruszania stawem. Jeśli spadnie ilość płynu stawowego, nie ma sposobu na jego zwiększenie za pomocą diety. Tags: Używamy plików cookies aby ułatwić Ci korzystanie z naszych stron www, do celów statystycznych oraz reklamowych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci Twojego urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zmienić ustawienia przeglądarki tak, aby zablokować zapisywanie plików cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej polityce prywatności. Dla niektórych specjalistów ból SI jest tajemniczym zjawiskiem. Dowiedz się kilka teorii na temat jego pochodzenia, a także praktycznych sposobów, aby pomóc uczniom w zapobieganiu lub leczeniu problemów z SI. Jeśli zapytasz pokój pełen początkujących uczniów jogi, gdzie znajdują się ich stawy krzyżowo-biodrowe, większość odpowie pustym spojrzeniem z napisem: „Nie mam pojęcia”. To zdrowa reakcja - jeśli nie wiedzą, gdzie to jest, prawdopodobnie nie boli. Jeśli zapytasz pokój pełen bardziej zaawansowanych uczniów jogi - lub nauczycieli - to samo pytanie, wielu natychmiast zacznie pocierać kościsty guz na dolnej części pleców, kilka cali poniżej linii pasa i dwa lub trzy cale z boku linii środkowej. To reakcja patologiczna; pocierają to miejsce, ponieważ boli. A jeśli zapytasz pokój pełen chirurgów ortopedów, co się dzieje z tymi uczniami i nauczycielami, niektórzy powiedzą, że ból pochodzi od urazu krzyżowo-biodrowego, podczas gdy inni będą puchatać ten pomysł i twierdzą, że ból jest spowodowany uszkodzeniem dysku lub inny problem kręgosłupa. Co tu się dzieje? Prawdopodobną odpowiedzią jest to, że u większości osób (takich jak początkujący joga studenci i chirurdzy ortopedyczni) stawy krzyżowo-biodrowe nie poruszają się dużo, o ile w ogóle. Z tego powodu początkujący uczniowie nigdy ich nie zauważają, a niektórzy lekarze nie wierzą, że cokolwiek poza wrakiem pociągu mogłoby ich zepchnąć na tyle daleko, by sprawić kłopoty. Z drugiej strony u bardziej zaawansowanych uczniów i nauczycieli jogi wydaje się, że stawy te często poruszają się dość często i często zostają zranione. Chociaż nie ma jednoznacznego, naukowego dowodu, że ta odpowiedź jest prawidłowa, istnieje wiele medycznych dowodów ze świata nie-jogi, że stawy krzyżowo-biodrowe mogą rzeczywiście się poruszać i mogą być źródłem bólu pleców. Niezależnie od przyczyny zbyt dobrze znanego bólu „wspólnego stawu” w praktyce asan nauczyciele jogi odkryli bardzo skuteczne sposoby zapobiegania lub łagodzenia go. Zacznijmy od początku i zbadajmy to zjawisko SI krok po kroku, abyś mógł nauczyć się zapobiegać lub leczyć problem w sobie lub swoich uczniach. Gdzie boli? Po pierwsze, upewnijmy się, że wszyscy mówimy o tym samym. Jeśli wystarczająco długo przebywałeś w społeczności jogi, słyszałeś, jak wielu uczniów jogi narzeka na coś, co nazywają „bólem krzyżowo-krzyżowym” lub „bólem SI”. Jeśli zadajesz je ostrożnie, przekonasz się, że ból ten zwykle przebiega według bardzo określonego wzoru (opisanego poniżej), który odróżnia go od innych rodzajów bólu pleców. Jednak znajdziesz również uczniów, którzy myślą, że odczuwają ból SI, gdy ich objawy nie pasują do wzorca, oraz innych uczniów, których objawy pasują do wzorca SI, ale którzy nie nazywają swojego problemu tą nazwą. , założymy, że ból, który pasuje do określonego poniżej wzoru, powstaje w stawach krzyżowo-biodrowych lub otaczających je więzadłach, nawet jeśli uznajemy, że niektórzy renomowani ludzie wierzą, że ból pochodzi z innego miejsca. Bardzo ważne jest, aby nie mylić tego, co nazywamy bólem z SI z innymi rodzajami bólu pleców, ponieważ w większości przypadków wyjaśnienia i sugestie po prostu nie dotyczą uczniów z innymi rodzajami bólu. Głównym objawem bólu układu mięśniowo-szkieletowego jest ból na lub wokół tylnego górnego odcinka biodrowego kręgosłupa (PSIS), tylko z jednej strony ciała. PSIS jest najbardziej wysuniętym do tyłu punktem kości miednicy. U większości uczniów można go dotknąć, wciskając palce w tył miednicy powyżej głównej masy pośladka, około dwóch lub trzech cali od linii środkowej górnej części kości krzyżowej. Jeśli go znajdziesz, poczujesz wyraźny, kościsty wydatek pod palcami. Jeśli twoja uczennica powie ci, że to miejsce lub depresja do jego wnętrza jest obolała lub delikatna, podczas gdy odpowiednie miejsce po drugiej stronie jej ciała nie jest delikatne, to prawdopodobnie ma klasyczny problem z SI związany z jogą. (Zauważ, że chociaż twój uczeń odczuwa ból SI na PSIS lub bardzo blisko PSIS, kość faktycznie leży w niewielkiej odległości od stawu krzyżowo-biodrowego. Później przyjrzymy się anatomii stawu.) Jeśli twój uczeń nie ma bólu zlokalizowanego na żadnym PSIS, prawdopodobnie nie ma problemu z SI. Na przykład niektórzy uczniowie zgłaszają ból zlokalizowany tylko na linii środkowej kości krzyżowej lub odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Inni zgłaszają tylko ból, który jest wyraźnie powyżej, poniżej lub daleko poza PSIS. Żaden z tych wzorów bólu nie jest klasycznym wzorem krzyżowo-krzyżowym. Jeśli twoja uczennica powie ci, że cierpi z powodu obu kości PSIS, jej problem prawdopodobnie jest (1) wcale nie pochodzenia krzyżowo-biodrowego (w którym to przypadku większość sugestii prawdopodobnie nie pomoże) lub (2) skomplikowany problem, który może obejmować jedno lub oba stawy SI wraz z innymi strukturami (w takim przypadku sugestie mogą, ale nie muszą pomóc). Kiedy znajdziesz ucznia z klasycznym, jednostronnym bólem SI, może powiedzieć ci, że ból odczuwany przez PSIS wydaje się promieniować do przodu nad jej obrzeżem miednicy, prawdopodobnie aż do jej pachwiny lub górnej części uda. Może również zgłosić ból, który spływa na zewnątrz bioder i nóg. Ważne jest odróżnienie zewnętrznego bólu bioder i nóg spowodowanego problemami z SI od rwy kulszowej. Rwa kulszowa jest bólem, który podąża za nerwem kulszowym i jest zwykle spowodowany problemem dysku lędźwiowego (patrz Ochrona dysków w zgięciach i skrętach do przodu). W przeciwieństwie do bólu krzyżowo-krzyżowego, ból kulszowy wydaje się, że przechodzi głęboko w mięsistą część pośladka i przemieszcza się w dół uda (po zewnętrznej stronie). Ból SI emanuje z pośladka i przemieszcza się tylko w dół uda, a nie wzdłuż grzbietu. Ponadto, jeśli ból ucznia promieniuje aż do jej stopy, czułaby rwę kulszową między jej pierwszym i drugim palcem u stóp, podczas gdy odczuwałaby ból SI tylko na zewnętrznej krawędzi stopy lub pięty. Większość uczniów z problemami z SI powie ci, że długie okresy siedzenia i większość rodzajów zgięć do przodu pogarsza ich ból, ale dotyczy to również uczniów z rwa kulszowa i innymi problemami z plecami. Podobnie jak w przypadku innych problemów z kręgosłupem, wygięcia mogą złagodzić objawy MS lub pogorszyć je. Ale w przeciwieństwie do uczniów z innymi problemami z kręgosłupem, u osób z bólem układu SI często szczególnie nasilają się postawy o szerokich nogach (uprowadzone), takie jak Baddha Konasana (Bound Angle Pose), Upavistha Konasana (Wide-Angle Seated Forward Bend), Prasarita Padottanasana (Wide -Legged Forward Bend), Utthita Trikonasana (Extended Triangle Pose), Virabhadrasana II (Warrior II Pose) i Utthita Parsvakonasana (Extended Side Angle Pose). Mają też problemy z zwrotami akcji, takimi jak Marichyasana III (Pose dedykowana Sage Marichi III), oraz zgięciami bocznymi, takimi jak Parivrtta Janu Sirsasana (Revolved Head-to-Knee Pose). Dla wielu najgorszą pozą jest połączenie skręcania, uprowadzania i zginania do przodu, a mianowicie Janu Sirsasana (pozycja głowy do kolana). Spójrzmy na anatomię stawu krzyżowo-biodrowego, aby zobaczyć, jak może on ulec kontuzji i co możemy zrobić, aby zapobiec lub złagodzić problemy w tym miejscu. Anatomia stawu krzyżowo-biodrowego 101 Staw to połączenie dwóch kości. Staw krzyżowo-biodrowy to miejsce, w którym kość krzyżowa i kość biodrowa łączą się. Sacrum znajduje się u podstawy kręgosłupa. Składa się z pięciu kręgów, które połączyły się podczas rozwoju, tworząc pojedynczą kość mniej więcej wielkości dłoni. Kiedy patrzysz na sacrum z przodu, wygląda jak trójkąt z punktem skierowanym w dół. Kiedy patrzysz na to z boku, widzisz, że jest zakrzywiony, wklęsły z przodu, wypukły z tyłu i że przechyla się, więc jego górny koniec jest daleko przed dolnym końcem. Z dolnego końca kości krzyżowej wystaje kość ogonowa (kość ogonowa). Każda połowa miednicy składa się z trzech kości: kości biodrowej, kulszowej i kości łonowej, które połączyły się podczas rozwoju. Najwyższą kość (ta, która tworzy brzeg miednicy) jest biodro. Kość krzyżowa jest wciśnięta między lewą i prawą kość biodrową. W górnej części kości krzyżowej po każdej stronie znajduje się szorstka, raczej płaska powierzchnia, która przylega do odpowiedniej szorstkiej, płaskiej powierzchni na biodrach. Powierzchnie te nazywane są powierzchniami usznymi. Miejsca, w których spotykają się powierzchnie uszne kości krzyżowej i biodrowej, to stawy krzyżowo-biodrowe. Sacrum nosi ciężar kręgosłupa. Stawy SI rozkładają ten ciężar tak, że połowa idzie do każdego biodra, a stamtąd do każdej nogi. Gdy grawitacja klinuje trójkątne sacrum mocno między nachylonymi powierzchniami usznymi kości biodrowych, ma tendencję do rozsuwania kości biodrowych, ale silne więzadła uniemożliwiają ich ruch. To działanie klinowe i odporność więzadeł łączą się, tworząc stabilne połączenie. Niektóre więzadła stabilizujące stawy SI krzyżują się bezpośrednio nad linią styku kości krzyżowej i biodrowej. Te z przodu nazywane są brzuszne więzadła krzyżowo-biodrowe, a te z tyłu to więzadła krzyżowo-biodrowe grzbietowe. Inne silne więzadła (więzadła międzykostne) wypełniają przestrzeń tuż nad stawami SI, mocno przytrzymując kości biodrowe na bokach górnej części kości krzyżowej. Normalna, pochylona pozycja kości krzyżowej umieszcza jej górny koniec przed stawami SI, a dolny koniec za nimi. Ta konfiguracja oznacza, że ​​ciężar kręgosłupa ma tendencję do obracania kości krzyżowej wokół osi utworzonej przez stawy SI, popychając górny koniec w dół i podnosząc dolny koniec w górę. Więzadła krzyżowo-krzyżowe i krzyżowo-krzyżowe są idealnie zlokalizowane, aby przeciwdziałać temu obrotowi poprzez zakotwiczenie dolnego końca kości krzyżowej do dolnej części miednicy (kości kulszowe). Powierzchnie uszne kości krzyżowej i biodrowej są wyłożone chrząstką. Przestrzeń stawu jest całkowicie otoczona tkanką łączną i jest wypełniona płynem smarującym zwanym płynem maziowym. Podobnie jak inne stawy maziowe, stawy SI mogą się poruszać; jednak ich zakres ruchu jest bardzo ograniczony. Na przykład wyszkoleni kręgarze, fizjoterapeuci i inni specjaliści uczą się odczuwać, że PSIS przechyla się nieco w stosunku do kości krzyżowej, gdy stojąca osoba unosi jedno kolano w kierunku klatki piersiowej, jakby maszerowała. Uważa się, że to kołysanie pomaga w chodzeniu. Jednak zgodnie z jednym tekstem anatomii Staw krzyżowo-biodrowy raczej regularnie wykazuje zmiany patologiczne u dorosłych, au wielu mężczyzn w wieku powyżej 30 lat, au większości mężczyzn po 50 roku życia staw staje się zesztywniały (zespolony z zanikaniem jamy stawowej); zdarza się to rzadziej u Innymi słowy, wraz z wiekiem kości krzyżowe i dwie kości biodrowe często łączą się w jedną kość. To może wyjaśniać, dlaczego niektórzy chirurdzy ortopedyczni nie wierzą w uszkodzenie stawów w układzie SI. Być może operowali dorosłych, widząc na własne oczy, że kość krzyżowa jest całkowicie zespolona z dwoma kościami biodrowymi i doszli do wniosku, że nawet najmniejsze zwichnięcie tego stawu jest niemożliwe. Może to być prawdą u osób, których stawy się stopiły, ale to pomija resztę nas, więcej kobiet niż mężczyzn, którzy dzięki dziedziczności lub stylowi życia (w tym jodze) zachowali ruchliwość w naszych stawach SI. Czuję się nie na miejscu Wielu pracowników służby zdrowia, którzy pracowali z joginami, uważa, że ​​przyczyną ich bólu krzyżowo-biodrowego jest nadmierny ruch stawu, co prowadzi do niewspółosiowości, nadwyrężenia więzadeł i ewentualnie do ostatecznego pogorszenia chrząstki i kości na powierzchniach usznych. Istnieje wiele teorii na temat szczegółów patologii. Aby zrozumieć jedną hipotezę o tym, co oznacza przesunięcie SI, wyobraź sobie kawałek porcelany, który rozpadł się na dwie części. Złamana krawędź każdego elementu ma szorstką powierzchnię, ale ponieważ dokładnie pasują do siebie, możesz dokładnie połączyć oba elementy z powrotem. Guzki na jednej powierzchni pasują do wgłębień na drugiej i odwrotnie. Po sklejeniu tych dwóch kawałków wszystko, co widzisz, to maleńka linia włosów w miejscu zerwania. Ale jeśli źle ustawisz oba elementy w dowolnym kierunku, wybrzuszenia na jednym z nich zderzą się z wybrzuszeniami na drugim, a pęknięcie między nimi pozostanie szerokie. Podobnie, uszne powierzchnie kości krzyżowej i kości biodrowej mają guzy i wgłębienia, które pięknie do siebie pasują, gdy są odpowiednio wyrównane, ale zderzają się ze sobą, jeśli przesunąsz kości z dowolnego miejsca w dowolnym kierunku. W tej hipotezie nacisk guza na guz jest źródłem bólu w układzie SI. Jeśli utrzymuje się przez długi czas, może ostatecznie spowodować uszkodzenie chrząstki, a następnie pogorszenie kości, powodując większy ból. Ponieważ silne więzadła trzymają razem staw SI, jedynym sposobem na przeniesienie go z miejsca jogi jest nadmierne rozciągnięcie więzadeł. Kolejną hipotezą jest to, że źródłem bólu SI jest skręcenie lub rozdarcie więzadeł, a nie uszkodzenie samych powierzchni stawowych. Oczywiście obie hipotezy nie wykluczają się wzajemnie; wręcz przeciwnie, wydaje się prawdopodobne, że ekstremalny odcinek może jednocześnie uszkodzić więzadła i przesunąć staw poza wyrównanie. Dlaczego ja? Dlaczego staw SI miałby przesadnie przesuwać się u bardziej doświadczonych praktyków jogi i nauczycieli, ale nie u większości początkujących i innych osób? Oczywiście bardziej zaawansowani jogini wykonują bardziej ekstremalne odcinki i powtarzają je przez dłuższy czas. Ale samokontrola może również być czynnikiem: wiele osób decyduje się na jogę, ponieważ jest już elastyczna. Tak więc, z wcześniej istniejących przyczyn biologicznych (takich jak różnice genetyczne lub hormonalne), wielu oddanych praktyków mogło przyjechać na jogę z luźniejszymi więzadłami i mięśniami niż inne osoby, narażając je na zwiększone ryzyko niestabilności MS. Podobnie wysoki odsetek kobiet w jodze może przyczynić się do wysokiego odsetka problemów z SI. Kobiety są bardziej podatne na kłopoty krzyżowe niż mężczyźni z kilku powodów. Po pierwsze, szerokość i struktura miednicy żeńskiej powoduje, że staw SI jest mniej stabilny u kobiet. Następnie kobiety (średnio) mają bardziej elastyczne więzadła niż mężczyźni. Wreszcie, kobiety, które przeżyły poród, czasami mają uszkodzenie układu SI, ponieważ hormon ciąży (relaksyna) dramatycznie rozluźnia więzadła na całym ciele, a proces porodu powoduje ogromne obciążenie stawów SI. Ale oczywiście nie możemy winić tego wszystkiego za dziedziczność, hormony i ciężką pracę. Pozycje jogi przyczyniają się do problemów krzyżowo-krzyżowych. Co powoduje problemy i co możemy z tym zrobić? Wyprzedzać siebie Nikt nie wie na pewno, ale wydaje się, że w jodze najczęstszy problem SI występuje, gdy górna część kości krzyżowej przechyla się zbyt daleko do przodu po jednej stronie ciała w stosunku do bioder. Może się to zdarzyć na przykład w asymetrycznych zakrętach do przodu, takich jak Janu Sirsasana. Wygięta noga twojego ucznia trzyma jedną stronę miednicy do tyłu, a ona używa ramion, aby przyciągnąć kręgosłup w kierunku drugiej nogi. Kręgosłup ciągnie górną część kości krzyżowej do przodu z obu stron, ale górna część miednicy (biodrowa) pozostaje dalej z tyłu po wygiętej stronie nogi, więc górna część krzyżowej oddziela się od biodrowej i przesuwa się przed nią bok. Coś podobnego może się zdarzyć, gdy uczniowie ćwiczą nierównomiernie dwuczęściowe zgięcia do przodu, takie jak Paschimottanasana (Seated Forward Bend). Na przykład, jeśli prawe mięśnie ścięgna twojej uczennicy są mocniejsze niż jej lewe, kiedy pochyli się do przodu w Paschimottanasana, jej prawa siedząca kość przestanie unosić się przed nią po lewej. Spowoduje to, że jej prawe biodro przestanie przechylać się do przodu przed nią w lewo. Gdy jej kręgosłup pochyli się bardziej do przodu, pociągnie za nią górną część kości krzyżowej. To pociągnie prawą stronę jej kości krzyżowej przed biodrami, które są przechylone do maksymalnego punktu, odsuwając staw SI po tej stronie i nadmiernie rozciągając otaczające więzadła. Tymczasem jej lewe biodro będzie poruszało się do przodu wraz z lewą stroną kości krzyżowej, więc nie będzie nadmiernie obciążać lewego stawu SI. Nawet jeśli ćwiczy Paschimottanasana idealnie symetrycznie, ruch zginania do przodu twojego ucznia będzie nadal rozciągał więzadła SI (w tym więzadła krzyżowo-krzyżowe i krzyżowo-krzyżowe, które normalnie opierają się przechyleniu przedniej części kości krzyżowej przez zatrzymanie dolnego końca przed podniesieniem). To rozluźni oba jej stawy SI, czyniąc je bardziej podatnymi na przemieszczenie w innych pozach. Jeśli ma luźne mięśnie łonowo-guziczne (mięśnie biegnące między kością łonową i kością ogonową), może to pogorszyć problem, ułatwiając podniesienie końca kości ogonowej kości krzyżowej. Kiedy twoja uczennica przechyli jedną stronę (lub obie strony) jej kości krzyżowej zbyt daleko do przodu, może się tam utknąć. Kość krzyżowa jest węższa z tyłu niż z przodu, więc gdy porusza się do przodu, kości biodrowe zbliżają się do siebie. Aby przesunąć sacrum z powrotem na swoje miejsce, uczeń musi rozdzielić kości biodrowe od oporu więzadeł brzusznych, grzbietowych i międzykostnych. Jest to szczególnie trudne, ponieważ wymaga również przesunięcia nierównych powierzchni stawowych kości krzyżowej i biodrowej nad sobą. Może to być powód, dla którego postawy zginające czasami bolą, gdy staw SI jest nie na miejscu (naciska guz na guz), ale także dlaczego backendy czasami łagodzą ból SI (dobrze jest, jeśli uda się odzyskać sacrum z powrotem tam, gdzie należy). Zatem wygięcia mogą być dobre lub złe dla połączeń SI, podczas gdy wygięcia do przodu zwykle oznaczają problemy. Postawy, które szeroko rozchodzą uda (w celu uprowadzenia), takie jak Baddha Konasana, Upavistha Konasana i Virabhadrasana II są również wielkimi problemami. Wszystkie te pociągają za mięśnie przywodziciela (wewnętrzne uda), odciągając kości łonowe od siebie. To działanie najwyraźniej rozrywa krytyczną część stawów SI (być może otwiera przód stawów bardziej niż tył lub otwiera dolną część stawów bardziej niż górną część). Gdy stawy się odblokowują, sacrum łatwiej przesuwa się do przodu z miejsca. Luźne mięśnie dna miednicy mogą pogorszyć ten problem, ponieważ pozwalają lewej i prawej połówce miednicy dolnej odsuwać się od siebie łatwiej niż napięte mięśnie. Jeśli powyższe rozumowanie jest prawidłowe, to połączenie uprowadzenia z zginaniem do przodu powinno być szczególnie trudne na stawach SI. Dowody zdają się to potwierdzać: ludzie z problemami z układem SI często stwierdzają, że wysuwa ich wspólne „SI”, jeśli pochylają się w pozach o rozpostartych nogach, takich jak Baddha Konasana, Upavistha Konasana lub Prasarita Padottanasana. Skręty i zginanie boczne mogą również powodować problemy dla osób z niestabilnymi stawami SI. Skręty (jak Marichyasana III) mogą pociągnąć sacrum do przodu z drugiej. Zgięcia boczne (takie jak Utthita Trikonasana, Utthita Parsvakonasana i Parivrtta Janu Sirsasana) mogą tworzyć szczelinę w stawie z jednej strony i zacinać go z drugiej. Chociaż samo zginanie boczne raczej nie odłoży stawu na miejsce, jego szczelina może dodatkowo poluzować i tak już rozciągnięte więzadło międzykostne, a powodowane przez niego zakleszczenie może dodatkowo podrażnić źle wyrównane powierzchnie uszne, dociskając je mocniej do siebie. Aby uzupełnić obraz, nierównowaga mięśni zginaczy bioder może również przyczyniać się do problemów z SI. Dwa mięśnie psoas łączą przednią część odcinka lędźwiowego z górnymi wewnętrznymi kośćmi ud. Jeśli jeden z nich jest ciaśniejszy od drugiego, może pociągnąć jedną stronę kręgosłupa zbyt daleko do przodu, pociągając tę ​​stronę kości krzyżowej razem z nią. Dwa mięśnie biodrowe łączą przód kości biodrowych z górnymi wewnętrznymi kościami udowymi. Ciasne biodro z jednej strony może powodować inny rodzaj problemu z SI, pociągając biodro zbyt daleko do przodu w stosunku do kości krzyżowej. Na szczęście można uniknąć problemów z SI. Zapoznaj się ze wskazówkami praktycznymi dla SI Joint, aby uzyskać szczegółowe porady dotyczące asan, które pomogą utrzymać bezpieczeństwo Twojego nauczania. ¹Hollinshead, WH. Podręcznik anatomii. Druga edycja. New York: Harper and Row, 1967, s. 1 378 Nauczyciele, zapoznaj się z nowo ulepszonym programem TeachersPlus, aby zabezpieczyć się ubezpieczeniem od odpowiedzialności cywilnej, zbuduj swój biznes z tuzinem cennych korzyści, w tym bezpłatnym profilem nauczycieli w naszym krajowym katalogu, a także znajdź odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące nauczania. O NASZYM EKSPERCIE Dr Roger Cole jest certyfikowanym nauczycielem jogi Iyengara i naukowcem przeszkolonym w Stanford. Specjalizuje się w anatomii człowieka oraz fizjologii relaksacji, snu i rytmów biologicznych. Znajdź go na P: Jakie są dobre pozy dla osób z bólem krzyżowo-biodrowym? Jakich pozów należy unikać? -Natalie Odpowiedź Esther Myers: Zanim zasugeruję sposoby pracy w praktyce jogi, zalecam dokładną ocenę i diagnozę przyczyny bólu przez wykwalifikowanego specjalistę, takiego jak lekarz osteopatyczny, kręgarz lub fizjoterapeuta. Diagnoza może być trudna, ponieważ objawy problemów krzyżowo-biodrowych są często podobne do objawów innych dolnych odcinków kręgosłupa. Wykwalifikowany specjalista spróbuje ustalić, czy dyskomfort jest spowodowany niewspółosiowością miednicy, napięciem w dużych mięśniach bioder i miednicy (co może powodować zakleszczenie lub usztywnienie stawu), czy też obciążeniem (które często jest spowodowane luźność lub nadmierna ruchliwość stawów). Bardzo często jedno połączenie krzyżowo-biodrowe jest sztywne, a drugie nadmiernie ruchome, powodując nierównowagę, która może powodować dyskomfort po obu stronach. Sam dyskomfort może nie odpowiadać przyczynie. W swoim artykule Judith Lasater zauważa, że ​​wyższy odsetek kobiet doświadcza bólu krzyżowo-biodrowego niż mężczyźni. Przypisuje to „zmianom hormonalnym miesiączki, ciąży i laktacji może wpływać na integralność wsparcia więzadła wokół stawu SI”. Innym potencjalnym czynnikiem ryzyka dla kobiet jest to, że pozycje jogi zostały opracowane przez mężczyzn i dla mężczyzn. Miednica jest węższa u mężczyzn niż u kobiet, co sprawia, że ​​bardziej naturalne jest, gdy mężczyźni stoją razem z wewnętrznymi krawędziami stóp w pozycji stojącej. Chociaż nauczono mnie robić Tadasana (poza górą) i inne postawy stojące razem ze stopami, teraz ćwiczę i uczę, rozstawiając stopy na szerokość bioder. Poszerzenie postawy stwarza więcej miejsca w miednicy i zapewnia szerszą podstawę podparcia. Wreszcie, sztywność stawów biodrowych w połączeniu z niezwykłymi naprężeniami wywieranymi na stawy podczas ćwiczeń asanowych mogą nadwyrężać krzyżowo-krzyżowy. Jeśli popychasz się poza naturalny zakres ruchu w zakrętach lub skrętach do przodu, możesz nadwyrężyć stawy krzyżowo-biodrowe, dolną część pleców lub kolana. Trzymanie się w klasie może być bardzo frustrujące, gdy chcesz wykonywać wszystkie pozy, ale ważne jest, aby szanować ograniczenia ciała. Jeśli twoje stawy krzyżowo-biodrowe są nadmiernie ruchome, Twoim pierwszym zadaniem jest wzmocnienie i stabilizacja tylnej części miednicy. Grzbiety leżące na brzuchu, takie jak Bhujangasana (poza Cobra), Salabhasana (poza Locust) i Dhanurasana (poza łukiem) są szczególnie skuteczne, chociaż należy uważać, aby nie uciskać dolnej części pleców. Jeśli twoje plecy są ciasne lub obolałe po wykonaniu pozycji, zaszedłeś za daleko. Kiedy staw zostanie ustabilizowany i nie będziesz odczuwał bólu, zacznij stopniowo przywracać zgięcia do przodu, uważając, aby nie nadmiernie rozciągać grzbietu miednicy. Przeplatanie zgięć do przodu z małymi wygięciami do tyłu (wymienione powyżej) może pomóc w zapobieganiu nadmiernemu rozciąganiu w jednym lub drugim kierunku. Polecam wprowadzenie zwrotów akcji i Trikonasana (Triangle Pose) na końcu. Jeśli ból jest spowodowany napięciem mięśni w tylnej części miednicy lub kompresją stawów, korzystne będą zgięcia do przodu i pozycje siedzące, które rozciągają plecy miednicy. Eka Pada Rajakapotasana (King Pigeon Pose) zgięcie do przodu, Gomukhasana (Cow Face Pose) i Ardha Matsyendrasana (Half Lord of the Fishes Pose) są bardzo skuteczne. Pamiętaj, że może się okazać, że musisz wzmocnić jedną stronę i rozciągnąć drugą, co spowoduje niezrównoważoną praktykę podczas leczenia. Chociaż zalecenia brzmią dość prosto, musisz być cierpliwy i eksperymentować przez chwilę, aby znaleźć równowagę wzmocnienia i rozciągania, która jest odpowiednia dla twojego ciała. 10 lat późnej Esther Myers jako studentki Vandy Scaravelli zainspirowało ją do znalezienia własnego, unikalnego, organicznego podejścia do jogi. Esther prowadziła zajęcia w Kanadzie, Europie i Stanach Zjednoczonych przed śmiercią z powodu raka w 2004 roku. Zostawiła podręcznik ćwiczeń dla początkujących oraz książkę zatytułowaną Joga i Ty, a także dwa filmy wideo, Vanda Scaravelli o Jodze i Łagodną jogę dla Ocaleni z raka piersi.

joga na staw krzyżowo biodrowy